Ben ik weer, dit keer beter gehumeurd dan de afgelopen keer. Om te beginnen allemaal de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Afgelopen maandag kreeg ik eindelijk een pinautomaat te pakken die werkte, dat was een hele opluchting. Meteen een wasje gedaan aan de andere kant van de stad. Wederom vol met vriendelijk mensen, waarvan sommige zelfs een gesprek proberen te openen met woorden als ''Puto'' en ''Puta de madre''. Een uiterst uitgebreid vocabulair dus. Helaas is mijn spaans niet zo goed, dus tot een diepgaand gesprek kwam het nooit. Gedurende mijn wachtperiode voor mijn schone kleren heb ik 3 uur rondgehangen in deze gezellige wijk. Ondertussen ben ik ook wat gaan eten, zoals de meeste mensen wel eens doen. Echter was ik vergeten dat ik nog een fotocamera in mijn kontzak had zitten. Toen ik hem eruit haalde bleek dat hij mijn gewicht niet aankon. Het schermpje was vanaf dat moment kapot en dus moest ik foto's op de gok gaan nemen. Naderhand dus mijn was opgehaald, bij het uitpakken bleek er 1 billabong-zwembroek van 85 euro te ontbreken. Maar dat geeft allemaal niks, ik kon tenminste weer op pad! En daar doen we het allemaal voor.

De volgende dag met iemand uit San Jose, die ik in Mexico had leren kennen, naar vulkaan Irazu geweest. Daar was het behoorlijk koud maar ook behoorlijk mooi. Het begon op de parkeerplaats met een ''Pisote'' die de show wilde stelen en besloot mijn rugzak te bespringen, die ik gelukkig op dat moment niet zelf vast had. Toen doorgewandeld naar dekraters van de vulkaan en dat wa, zoals ik al zie, mooi! Dezelfde dag heb ik nog de bus gepakt richting Puerto Viejo, een kustplaatsje waar ik oud en nieuw wilde gaan vieren.

Om de 31ste ook nog iets te doen ben ik het Nationale Park Cahuita gaan bezichtigen. Dit ligt vrijwel tegen Puerto Viejo aan. Klein park, maar dat maakt het niet minder mooi. Iets unieks was volgens mij ook het feit, dat het gratis was...dat het mogelijk is in Costa Rica. In dit park heb ik buiten de tijd die we aan het strand/in de zee spendeerde ook weer behoorlijk wat wildleven gezien. Wederom de Capucijnaapsjes, de luiaard en dan eindelijk de brulaap! De capucijnaapjes waren echter de hoofdattractie. Verlegen zijn ze niet, bij elke toerist die dan ook passeerd ging hij weer in de achtervolging om te zien of er nog iets lekker in de rugzak verstopt zat. Als hij daarvoor op je hoofd moest kloutere, dan deedt hij dat ook.

's Nacht was het dan oud en nieuw. Dit jaar duurde 7 uur langer, maar toen mochten we toch echt het nieuwe jaar inluiden. In korte broek, t/shirt en slippers stond ik mensen een gelukkig nieuw jaar te wensen. Het was een gezellige avond! De volgende dag weer uit Puerto Viejo te vertrekken, om zo min mogelijk tijd te verliezen. In puerto viejo stikt het vande Wob Marleys, die er maar vanuit gaan dat als je een joint rookt en raggea luisterd relaxed bent. Deze waren het niet bepaald en vonden het leuk om rotjes bij toeristen in de buurt te gooien en mensen te beroven. Waarschijnlijk oog ik angstaanjagend want dit keer lieten ze me wel met rust. Dit maakte mijn tijd aan het strand er niet minder op overigens.

De 2de stond in het teken van vulkaan/nationaal park Poas. Werkelijk waar prachtig, ware het niet dat het de meeste tijd te bewolkt was. Maar zodra het helder was, was het echt een schilderachtig landschap. Prachtige krater, en zeer toeristisch. Van het meer er dichtbij konden we weinig zien vanwege de wolken.

Vrijdag was het national park Carara aan de beurt. Een klein parkje dat zeer weinig wordt bezocht. Ik ging hierheen om de rode Ara te spotten. De toekan, dat kikkertje en de ara zijn toch wel de 3 dieren waar ze in reclames het meest mee pronken, maar weinig mensen hebben deze ook daadwerkelijk gezien in hun periode in Costa Rica. Nou heb ik de afgelopen tijd wel meer pech gehad, maar vandaag zat het mee! Een aantal ara's gezien. Welisaar vrij hoog boven ons hoofd, maar wat een schitterende beesten. Mijn dag was dus geslaagd. Dit was al vrij vooraan in het park dus beloten we even door te wandelen. Uiteraard kon ook het capucijnaapjes hier niet achterblijven, ook de gier met rode kop kwam nog voorbij, uiteraard ook wat salamander en leguanen. Maar...er was meer! We kregen een bonus. Toen we niks vermoedend het pad volgde vloog er vlak voor onze neus een zwarte vogel weg, die in de eerste volgende boom weer plaatsnam. Omdat ik hem niet weg wilde jagen besloot ik te bukken om te zien wat het was, of wellicht omdat ik bang was dat het een gier was die iets te dichtbij kwam. Het bleek een toekan te zijn, jawel! Zijn verblijf in die boom was echter maar van korte duur want een of andere idioot, besloot zijn enthousiasme te uiten door hard te roepen '''WOW een Toekan' (die idioot was ik). Gelukkig was hij niet al te ver weg gaan zitten en konden we, althans mijn gezelschap die nog wel een fatsoenlijke camera had, nog een mooi plaatje schieten. Even later in het park zagen we er nog 2 dit keer wel erg hoog in de boom. Na dit alles gezien te hebben liepen we het park uit om richting een befaamde brug te wandelen. Ook zeer de moeite waard. Onder deze brug blijkt namelijk een verzamelplaats voor krokodillen te zijn. Ik denk dat er zo ongeveer 30 onder de brug lagen te zonnen.

De zondag wilde ik besteden om wat souveniertjes in te slaan en een nieuwe camera te zoeken. Niet de meest handige dag, ook hier zijn namelijk veel winkels gesloten op zondag.

Al met al dus een uitstekende week gehad!