De week begon met een reisje terug naar San Jose, om daar vervolgens geld te innen van western union en op mijn pinpas te wachten. Zoals als een aantal van jullie zullen weten, dat is niet mijn favoriete stad op deze aardbol. In San Jose probeerde ik mijn geld dus af te halen, ging niet. Wat was het probleem? Mijn doopnamen stonden er bij vermeld en die staan niet in mijn paspoort. Moest ik wachten voor de volgende dag zonder geld voor eten of iets anders.

Volgende dag kon ik dan mijn geld innen. De dag erop zou ik wachten in een ander hostel op iemand die nooit kwam. Aangezien ik hier zonder familie zit hoefde kerst van mij niet zo nodig en probeerde ik die te vullen met activiteiten. Donderdag, eerste kerstdag, stond in de ban van Rafting. Iets wat ik iedereen aan kan raden, want het was heerlijk! Ik speelde nog een belangrijke rol in de het leven van wat Amerikanen. Die hadden moeite om te blijven zitten en dus moest iemand ze redden. Al met al een gezellige dag en een mooie ervaring. Dat je dan in een bootje zit gevuld met Amerikanen en jij de enige bent die de hele rit in de boot bleef zitten geeft dan nog even wat extras. Voor de dag erop had ik een Bungee-Jump tour geboekt. Met mijn hoogtevrees opweg naar een 80 meter hoge Bungee. Het voorbereidende werk duurde zo ongeveer een 30 minuten en toen mocht ik eindelijk springen. Eenmaal op het platform naar beneden kijkend, kwam ik tot de contatering dat het vrij hoog was... Dit was precies het moment dat mijn hoogtevrees het won van mijn ego en ik maar besloot om te draaien.Helaas was het vrij prijzig en krijg je als watje maar 1/3 terug. Beter iets dan niets.

Op deze vrijdag kwam ook mijn pinpas aan, zo kon ik dus eindelijk San Jose verlaten. Op naar Tortuguero de volgende morgen. Ik had mijn ticket aangeschafd van mijn laatste centen, maar gelukkig was mijn pinpas er. Ik dus vol goede moed naar de pinautomaten, zonder succes, alle 3 de automaten deden vreemd en weigerde me geld af te staan. Nou wist ik dat er in Totuguero ook geen mogelijkheid is om te pinnen, maar geld om terug te gaan naar San Jose had ik niet. Ik besloot om maar gewoon de bus-bootrit naar Tortuguero te nemen op goed geluk, wellicht was er een pinautomaat uit de grond gekomen...niet dus. Ik had dus bijna geen cent meer (1 euro) en moest een nieuw masterplan verzinnen: op zoek naar vriendelijke Nederlanders en heel onbeschofd om geld vragen. Die vriendelijke Nederlanders had ik al vrij snel te pakken, maar die hadden hetzelfde probleem en waren een dag eerder al op en neer geweest om geld te pinnen. Ze waren dus een beetje bank om geld af te staan maar zouden het berekenen en overwegen maar raadde me aan even verder te zoeken. Na 4 uur rondscharrelen zonder succes kwam ik dus alsnog uit bij hun. Ze waren gelukkig tot de conclusie gekomen dat ze genoeg hadden om mij de reis richting San Jose en wat voeder voor te schieten. De volgende morgen dus weer terug. Naar San Jose...weer een boottocht door Tortuguero wat absoluut geen vervelende opgave is. Het is een prachtig park die je doormiddel van een rivier kunt bezichtigen. Onderweg kwamen we nog een shcildpad en een flinke krokodil tegen.

In San Jose dacht ik even te gaan pinnen, maar tot 3 keer tot werd me verteld dat mijn kaart 'not valid' was. Andermaal zat ik zonder geld. Gelukkig bood iemand in het hostel me wat te eten aan, want ik had inmiddels wel honger gekregen...