Voor de verandering de week begonnen met wat ruines, dit keer Monte Alban. Deze liggen boven op een berg. Niet ze denderend verder, maar het was er wel gezellig. Daarna naar een Tacoria geweest om wat Tacos en Gringas te eten en Hurchacha te drinken, goed spul!Op mijn laatste dag Oaxaca nog even naar El Tule geweest de dikste boom ter wereld met een omtrek van 54m.

's nacht de bus richting Puebla om daar bij een gastgezin te verblijven, deze hadden anders dan dat je zou verwachten een gigantisch huis. De mensen zijn ontzettend gastvrij en zijn bang dat je verhongerd. Ze doen alles om het je naar je zin te maken en iets zelf betalen is er zowat verboden. Ik bezorgde ze nog wel een hoop overlast door het verliezen van mijn pinpas, die ik in de bus was verloren. Gelukkig konden ze spaans en engels, want in dit deel van Mexico is dat uitzonderlijk. Na de hele stad afgezocht te hebben naar nieuws voor dat pasje zijn we nog even het centrum gaan bezichten, de stad zelf is niet zo boeien. De volgende dag dus maar vertier buiten de stad gaan zoeken. Eerst naar cholula waar de grootste piramide van Mexico schijnt te staan. Van buitenaf is dit niet te zien, want het is net een heuvel met gras, bomen en een kerkje er bovenop. Van binnen is het echter een compleet gangen huis. Na dit even wat verder gereden richting de actieve vulkaan 'Popo'. Indrukwekkende vertoning alleen mag je niet te dichtbij komen...

Zaterdag Morgen het ene gastgezin verlaten voor het andere, dit keer in Mexico-Stad! Wederom gastvrij en deze wonen in een krotje, mooie ervaring voor een nachtje. Doorspoelen was er al onmogelijk, moesten hun doen. Na het wennen aan de (op 1 na) grootste dat? nog even naar de engel van vrijheid geweest. Hier was een tentoonstelling van kleurijke wazige beesten bezig die we ook maar meegepikt hebben. De dag afgesloten met een frietje met!!! De volgende dag, zondag, eerst mijn tas gedumpt in een hostel alvorens we richting het nationaal paleis gingen. In dit paleis zijn de wereldberoemde muurschilderingen van Diego Riveira te zien zijn. Toevallig was ik daar op het moment dat ook de vlagceremonie plaatsvond. Het moment van de dag dat ze een reuzachtige vlag ophijsen te midden van het zocalo. Op het zocalo waren voor ''dia de muertes'' al aan de gang, dus ook dat maar meteen even meegepikt, persoonlijk vond ik dat prachtig. Een mooi dagje tot dan toe, maar het mooiste moest nog komen:

EL CLASICO! De belangrijkste voetbalwedstrijd van het jaar hier in Mexico, vergelijkbaar met Feyenoord - ajaks. Ik had het geluk om op het juiste moment op de juiste plek te zijn! Dit gebeurde tevens in ongeveer het grootste voetbalstadion ter wereld, zo'n kleine 110.000 man waren er die dag. Het was werkelijk waar geweldig! De hele dag lopen supporters van beide teams hier door elkaar, tot ver na de wedstrijd. Ondanks dat het thuisteam ook nog verloor heb ik geen vechtpartij gezien, enkel feestende mensen tot in de metro op weg naar hun huis aan toe. Ongelooflijk dat, dat ook nog kan. Een 4 uur durend feest maakte ze ervan. Dat was het nog niet, want ook voetbalgrootheid Pelé kwam nog even langs voor een speach...kortom geweldig genoten!